Van Biarritz naar Tours

Van Biarritz naar Tours.......

We zouden naar Biarritz weet je nog? Nou dat hebben we even uitgesteld. Komt een van deze dagen nog wel. Vandaag, zondag de 24e, hebben we zoals dat ook hoort een rustdag genomen. Annalien heeft de was gedaan en samen hebben we naar de Formule 1 gekeken. Beiden met een goed eindresultaat. De was is schoon en Max heeft gewonnen.

Dan de maandag, een doordeweekse dag. We hadden bedacht om met een tandradtrein te gaan vandaag. Het treintje La Rhune brengt je in 35 minuten naar een hoogte van ongeveer 900 meter en dan heb je een geweldig uitzicht over Baskenland. Zowel Spanje als Frankrijk. Met ons blijken nog ongeveer 1000 mensen dit op het maandagochtend programma te hebben staan. Wat een drukte. Voor de kaartverkoop sta je denk ik al ruim een half uur in de rij om vervolgens te moeten wachten tot je een plekje hebt in het treintje. Hij gaat eens per 40 minuten dus met een beetje pech sta je zo maar een paar uur te wachten. Ja doei. De rit daarheen was op zich al mooi dus zeker geen verloren tijd.

We besloten toen Saint Jean de Luz in te gaan. Dat is tenslotte het stadje waar we op de camping staan en we waren er nog niet geweest. Blijkt een zeer gezellig stadje te zijn. Ook hier smalle straatjes met veel restaurantjes. Na een kleine twee uur rondlopen, weliswaar met een pauze voor een cappuccino weer richting camping.

Baskenland is prachtig mooi. Zowel het Spaanse als Franse gedeelte. Bilbao en San Sebastian zijn prachtige steden. Daar had ik het al eerder over. Het Franse Biarritz vonden wij te toeristisch maar Bayonne daarentegen super. (Jullie begrijpen dat we uiteindelijk toch nog naar Biarritz zijn gegaan.) Bayonne had weer van die gezellige straatjes en een zeer mooie kerk. Het was fijn vertoeven daar. Het weer hielp goed mee want het was zelfs even 29 graden. Even een weetje; Bayonne was in de 17e eeuw een soort wapenmakerij. Er werden daar voor op de musketten bajonetten gemaakt. Vandaar dat die dingen zo heten. Heb ik nooit geweten. Terug op de camping weer alles in gereedheid gebracht voor de reis van morgen en nog ter afsluiting van deze camping even een uurtje bij de strandtent gezeten om mentaal afscheid te nemen van de Atlantische oceaan en Baskenland.

Op woensdag 27 april zijn we aangekomen op camping Chez Gendron in Saint Palais. Alles weer opgebouwd. Dat is voor ons inmiddels een routineklusje van ongeveer een kwartier. Met de mover de caravan op z’n plaats, eventueel waterpas zetten, pootjes uitdraaien met de accuboormachine, luifel uitdraaien en stormbanden met een haring vastzetten, elektra aansluiten, afvaltank onder de caravan zetten en het inmiddels door Annalien gepakte biertje opdrinken. Zo, we staan weer. Annalien heeft het in de caravan ook weer op orde. Tafel op de goede hoogte, oventje en koffiezetapparaat klaargezet en de koelkast weer op stroom in plaats van de accu geschakeld en ondertussen even geholpen met de luifel en met behulp van een waterpas en haar timmermansoog gekeken of we echt recht staan. Ja, vakantie houden is soms ook werken!

Na deze noeste arbeid zijn we op de fiets, nog steeds met fietshelm, Saint Palais ingegaan om wat boodschappen te doen. Omdat we van plan zijn iets langer dan twee of drie dagen hier te blijven is ook de scottel weer uit het vet gehaald. `s-Avonds dus weer lekker gescotteld.

Volgende dag met de auto naar Blaye en Bourg geweest. Beide plaatsen vielen tegen. Er was geen leven van betekenis en de havens waren werkelijk uitgestorven. Blaye en Bourg liggen net boven Bordeaux, daar waar de Dordogne samenkomt met de Garonne om samen heel breed uit te monden in de Atlantische oceaan. We dachten daar zal wel bedrijvigheid zijn, maar nee. Terwijl er in de beschrijving van de camping staat dat dit twee leuke steden zijn om te bezoeken. Om de dag toch niet helemaal als verloren te beschouwen hebben we de auto maar gewassen. Bij de Super U stond een mini wasstraat waar je met de hogedrukspuit je auto kon wassen. Hij is erg opgeknapt maar door het vuil van de afgelopen ruim acht weken, inclusief dat geel/oranje saharazand, weet je nog, nog niet helemaal schoon. Komt thuis wel weer.

Op de fiets! Het weer was prachtig en we wilden naar Mirambeau fietsen. Een afstandje van 9 km. Na het ontbijt, bakkie koffie en gaan. Heerlijk gefietst maar in de route naar Mirambeau ging het behoorlijk naar beneden over een afstand van ongeveer in totaal zo’n 4 km aaneengesloten. We hoefden niet te trappen maar wel constant remmen anders ga je werkelijk veel te hard naar beneden. We hebben wel een helm op maar toch. In Mirambeau bij de plaatselijke boulangerie een gebakje gegeten en een kopje (waterige) koffie gedronken. Tijdens dat kopje hadden we het erover dat de terugweg wel een erg lange klim was. We vroegen ons af of Annalien dit aan zou kunnen. Haar rug is nog altijd niet wat het geweest is. Het alternatief was dat ik terug zou fietsen en met het fietsenrek achterop de auto Annalien zou ophalen. Uiteindelijk zijn we toch op de fiets geklommen en voor het eerst echt gebruik gemaakt van de elektrische ondersteuning van de fiets. We deden het altijd maar een beetje, bij echte tegenwind of een klein heftig klimmetje maar niet over een klimafstand van die 4 km achtereen. We willen altijd wel voelen dat je fietst. Maar nogmaals, we hebben nu van de ondersteuning veel meer dan we normaal doen gebruik gemaakt en wat denk je…….zonder problemen weer bij de caravan aangekomen. Wat een prachtige uitvinding. Later op de dag zelfs nog boodschappen op de fiets gedaan. Het is echt ons dingetje. Fietsen gaat ons beter af dan lopen. Na het avondeten weer alles opgeruimd en klaar gemaakt voor het vertrek van morgen. Het was hier goed toeven op de steekmuggen na. Mooie camping maar weinig te beleven in de omgeving.

Volgende dag, het is inmiddels zaterdag 30 april, aangekomen in Ballan-Miré, dit ligt tegen Tours aan, op camping La Mignardière. Het was een rit van 300 km. Geen problemen gehad. Aangekomen op de camping blijkt dat de receptie nog gesloten is, moesten we een half uur wachten voor die open ging. Normaal gesproken kun je de auto met caravan even op het terrein parkeren om te wachten. Met die ervaring reed ik het terrein op maar stuitte direct op de slagboom die van onze kant niet open ging. Achteruit met de combinatie was wat lastig omdat het spul dan direct op een smalle weg uitkomt. Inmiddels stonden er al 3 auto’s te wachten die van de camping af wilden. Van hun kant gaat de slagboom n.l. automatisch open. Wat hebben die Fransen toch een geduld, maar niet heus. Dus toch maar achteruit gestoken, een rondje gemaakt en de combinatie een stukje voorbij de camping kunnen parkeren waarna we lopend een plekje zijn gaan uitzoeken. Dat scheelt weer bij het inchecken. Na geïnstalleerd te zijn op de fiets naar de Aldi. Morgen de omgeving verder verkennen.

1 mei, dag van de arbeid, ook in Frankrijk. Fransen zijn vrij en alles is dicht. Met de auto naar Chinon, een historisch vestingstadje. Een heel grote vesting waar we niet heen konden omdat dat slechts te voet te bereiken is. Wel op de gevoelige plaat kunnen vastleggen. Dan maar het historisch centrum in. Auto geparkeerd op de kade aan de Vienne. Op een van de terrassen streken wij neer en bestelden een kopje koffie. Jammer voor ons maar dat schonken ze niet, alleen maar wijn omdat het terras bij de wijnbar hoorde. Kon je aan de buitenkant niet zien. Maar voor ons maakte ze een uitzonderling. ‘s-Middags zijn we bij het restaurant schuin tegenover de camping in de zon gaan zitten. Al met al ongeveer twee tot tweeënhalf uur gezeten en heerlijk gegeten en gedronken. De tijden om te eten zijn wat raar maar we passen ons graag aan. Een diner in de middag om 16:00 uur zijn we niet echt gewend. Later bij de caravan dan ook niets meer gegeten.

Tours op fietsafstand. Weliswaar op de heenweg langs een redelijk drukke weg waar men 70 km/u mag rijden. Sommigen doen dat zeker en dan voel je je op je fietsje soms niet echt veilig. In Tours met het karretje een stuk gelopen. Naar de Kathedraal en over de grote winkelstraat Rue National, waar ook de tram doorheen rijdt gelopen. De Kathedraal was in vergelijk met die in Santiago de Compostela wel heel erg sober aan de binnenkant. Buiten daarentegen was deze rijkelijk versierd. Wat een monnikenwerk. Bijna elke steen was rijkelijk en sierlijk uitgehouwen. Google Maps heeft ons op de terugweg een heel andere route laten rijden. Geen drukke weg maar langs een woonwagenkamp zo groot als een klein dorpje. We zagen caravans, daar kan die van ons drie keer in.

Ik denk dat we morgen of overmorgen weer verder trekken. Afhankelijk of we een leuk chateau vinden waar we wat wijntjes kunnen proberen. Hier lezen jullie misschien de volgende keer over.

Nog even de vaste gegevens.

Rechtstreeks naar huis is 735 km. (Maar dat doen we niet)

Inmiddels wel al 6741 km gereden.

Hopelijk vinden jullie het nog steeds leuk om onze ervaringen te lezen. Wij vinden het in ieder geval wel leuk om bij te houden en te delen. Dit zal wel een van de laatste zijn. Mogelijk voordat we thuis zijn nog een en dan de afsluitende.

Groetjes maar weer van ons uit de omgeving van Tours.