Van Spanje naar Frankrijk

Van Spanje weer naar Frankrijk.

Zoals jullie de vorige keer hebben kunnen lezen was ons plan om naar Camping Playa del Regaton gaan. We zijn daar 19 april, aangekomen. De reis van 270 km ging gepaard met zeer veel regenbuien die jammer genoeg ook op de camping aanwezig waren. Maar wat wil je ook met een naam dat heel erg doet denken aan een “regenton” De camping was er wel één van de mooiere tot nu toe. Veel platanen, zeer schoon sanitair en hele ruime plaatsen. Ditmaal met gras in plaats van grind. Heerlijk.

De dag erna zijn we naar het Guggenheim museum in Bilbao gegaan. Als je in de buurt bent een must. Een afstand van plusminus 50 km. Ook nu weer veel regen onderweg maar de A-8 is goed te berijden. Hier en daar een leuke klim en afdaling en binnen een uurtje waren we in Bilbao. Wat een stad is dat, groot en druk. Het museum is een imposant gebouw waar ter herkenning een bloemenhondje van 20 meter hoog voor staat. Eenmaal binnen was er erg veel te zien. Van schilderijen, beeldhouwkunst, modern art tot een collectie oude en/of mooie auto’s. Ik had de mijne al snel gevonden. Een Porsche 356 uit de jaren 60, strak in de lak en puntgaaf. Maar helaas ik mocht ‘m niet kopen. Dan Bilbao maar lopend in in plaats van met de Porsche. We hebben een stuk richting centrum gelopen, onderweg nog een cappuccino gedronken en een paar pinxtos (belegde minibroodjes) gegeten.

Daarna weer richting Camping. Door de redelijk lage temperatuur (12 graden) niet bij maar in de caravan gezeten. Spelletje gedaan en later in Laredo een hapje gegeten. En weer was er een dag voorbij.

De volgende dag hebben we er maar een zeer rustige dag van gemaakt. Zowaar in de middag wat zon. Alleen wat boodschappen gedaan en getankt voor de reis van morgen. We gaan naar Camping Ferme Paradis aan de Plage d’Erromardie in Saint-Jean-de-Luz. Waar? Ja daar. We zijn dan al weer in Frankrijk. Net over de grens met Spanje maar toch. In Frankrijk zijn geen mondkapjes meer verplicht, alleen in het openbaar vervoer. In Spanje bleek de 20e ook de laatste dag dat in openbare ruimten de mondkapjesplicht verplicht was. Blij toe, want het is toch niet fijn zo’n ding voor je snuit.

Goed dan, de reis naar Frankrijk. We reden rond kwart over negen weg voor een afstand van nog geen 200 kilometer. De reis ging langs Bilbao, de weg die we ook naar het Guggenheim museum gereden hebben. Bekende weg dus maar met de caravan en in de spits van Bilbao een heel andere beleving. Druk en veel vrachtverkeer.

Oh ja, we hebben toch een tolbadge. Zo’n ding dat je bij tolpoortjes gewoon door kunt rijden als hij een piepje geeft. Dat werkt heel goed maar niet bij een poortje waar je nog moet betalen. Ik reed zonder het te merken met caravan en al zo’n poortje in en wachtte op het piepje. Maar nee, ik had dus een betaalpoortje gekozen en moest heel ouderwets weer uitstappen om 2,35 € te pinnen.

Na dit vreselijke oponthoud zijn we rond het middaguur aangekomen op de camping en plaats die ik eerder heb genoemd. (Ik ga het niet nog eens typen, je leest het maar even terug) Een mooie camping direct aan de kust van de Atlantische oceaan. Plek uitgezocht en geïnstalleerd.

Later naar de kust gelopen (wel 50 meter) waar men volop aan het surfen was. Je weet wel, wachten op de perfecte golf en dan jezelf naar het strand laten vervoeren op die golf. Het was allemaal niet spectaculair want het was inderdaad meer op hun plank wachten en peddelen dan surfen wat ze deden. Maar goed, ze zijn van de straat.

Zaterdag 23 april zijn we naar San Sebastian gegaan. Weer terug Spanje in. Een tripje van een klein half uurtje. Vandaag zou het, net als aankomende nacht en ook morgen veel regenen. We dachten, dan maar een stad in in plaats van aan het strand zitten. Wat blijkt dat het bijna niet geregend heeft toen we in San Sebastian rondliepen. Een meevaller. San Sebastian is een prachtige stad met een oude kern. Super gezellige straatjes waar de ene eettent aan de andere geplakt zit. We konden het niet laten, ook hier weer van die overheerlijke pinxtos gegeten. Weet je nog? die kleine broodjes met zeer ruim belegde hartige lekkernijen. We kwamen ook op de Plaza de la Constitution, hèt plein in het centrum van de stad. Op dit plein met een bogengalerij worden de belangrijkste gebeurtenissen / evenementen van San Sebastian gehouden. Alle gebouwen rondom het plein hebben genummerde balkons die dienstdoen als een soort van theaterloge bij deze festiviteiten zoals stierenfeesten. ;-(( Het viel het ons op nu we even terug waren in Spanje dat de meeste mensen geen mondkapjes meer droegen. Dat was de afgelopen weken wel anders. Vanaf de 20e, zoals ik al zei, hoefde het in Spanje niet meer. We hadden eerder nog wel wat van die dingen gekocht maar het is letterlijk en figuurlijk een verademing ze niet meer te moeten gebruiken. We bewaren ze wel voor de volgende pandemie. (Grapje)

Morgen staat Biarritz op de planning.

Het is nu die volgende morgen 10:15 uur. Net ons bed uit. Vannacht rond 02:30 uur zijn we ons bed uitgegaan om de luifel maar weer in te doen. Het was zo erg aan het waaien en regenen, en we hebben de negatieve ervaring van eerder in de vakantie, dat we niet in slaap konden komen. Dan maar naar buiten met dit weer en heel omzichtig de luifel indraaien. Eigenlijk best link want als de stormlijnen los zijn en er komt een goeie windvlaag dan houd je hem niet. Het is tenslotte een scherm van 2,5 bij 4,5 mtr dat niet zou misstaan op een zeilboot. Maar het ging gelukkig goed. Moe maar voldaan gingen we een half uurtje later weer slapen. Vandaar het voor ons late opstaan. Vanaf nu houden we de weersverwachting nog beter in de gaten en zullen, als we half denken dat er weer een flinke wind opsteekt, de luifel op voorhand indraaien. Dit heet geloof ik “door schade en schande wijs worden” of een gezegde met iets met een ezel.

Vandaag maar een rustige dag van maken en nog niet naar Biarritz dus.....niet vandaag maar morgen staat Biarritz op de planning.

Maar dat lezen jullie de volgende keer.

Op dit moment rechtstreeks naar huis 1265 km.

Gereden inmiddels 5926 km.

We vinden overigens jullie reacties op onze verhaaltjes erg leuk om te lezen. Dat er wordt meegeleefd met alles wat we over onze reis schrijven. Soms een kreet van herkenning, dan weer van ongeloof maar altijd een beetje persoonlijk. Erg leuk. Ga vooral zo door!

Groetjes van ons.