Santiago de Compostela en Cuderillo

Santiago de Compostela

Op 11 april, hoe toepasselijk, op de verjaardag van Hester die al eens heeft gelopen van Porto naar Santiago de Compostela, gaan wij ook die richting uit.

Ook nu weer een heel voorspoedige reis waarmee we ook weer in een andere tijdzone terecht kwamen. Klok een uur vooruit en plots was de reisduur een uur langer. Nou ja, we hebben vakantie dus dat uurtje is ook geen probleem.

Zoals gezegd een voorspoedige reis maar dan tot 200 meter voor de camping. Deze 200 meter waren wel zéér spannend. Het smalle weggetje naar de camping was dusdanig steil dat ik echt dacht “dit trekt de Mazda niet!” En ik was niet de enige want Annalien hield ook haar hart vast. Beiden met hartkloppingen van de spanning in z’n eerste versnelling, met veel wielspin op het natte wegdek gelukkig toch boven gekomen. PFFFF !!!

Google Maps zoekt, althans zo heb ik hem ingesteld, de snelste weg en dat deed ie dan ook. Je kunt veel instellen zoals bijvoorbeeld het vermijden van tolwegen, veerponten of snelwegen maar niet dat je met een caravan rijdt. Dat hebben we nu gemerkt. In alle reviews over deze camping trouwens, Camping As Cancelas, stond slechts 1 maal dat deze voor caravans moeilijk te bereiken was. Het leek ons dat tussen al die andere reviews deze was van iemand die misschien weinig of geen ervaring had met caravan rijden. Eenmaal boven bleek dat er via de andere kant ook een mogelijkheid was om de camping te bereiken. Daar kwamen we dus te laat achter.

Ik denk dat die ene reviewer ook Google Maps gebruikte. Maar goed we waren er en hadden een spannend moment. Anders is zo’n reisje ook maar saai.

Eenmaal op ons plekje zijn we maar even wat boodschappen gaan doen in de dichtstbijzijnde winkel. Dat bleek een soort Hoog Catharijne te zijn. Ik denk dat we daar morgen ook nog wel een bezoekje aan zullen brengen. Het wordt n.l. Een regendag. Deze dag had heel anders kunnen aflopen.

12 april gewoon vergeten. Regen en nog eens regen. Het enige dat we gedaan hebben is kijken hoe we morgen bij de Kathedraal van Santiago de Compostela kunnen komen.

Volgende dag naar de Kathedraal van Santiago de Compostela. Gebouwd tussen 997 - 1211 en gewijd aan apostel Jakobus. Tismaardatjutweet.

Het weer was in de middag een beetje opgeklaard, althans het regende gelukkig niet meer. Met de auto, want met de fiets is het toch helaas te steil. Geparkeerd in parkeergarage met de naam Kathedraal. Wij in de veronderstelling dat het de dichtstbijzijnde parkeerplek zou zijn want dat doet de naam vermoeden.

Niets is minder waar want in onze voettocht naar de Kathedraal kwamen we er in ieder geval nog twee tegen. Jammer maar het werd een wat langere voet- en klimtocht dan dat we gehoopt hadden. Het was een flinke bult op en Annalien met haar karretje was best wel moe toen we eenmaal boven bij de Kathedraal waren.

Even uitpuffen en we konden weer verder. Super zoals ze er mee omspringt. Het was de tocht meer dan waard, want wat je daar allemaal voor blije en trotse mensen ziet.

De meesten hebben er een voetreis van ik weet niet hoeveel kilometers op zitten met deze Kathedraal als einddoel.

Over en weer werd er voor elkaar geklapt. Anders dan bij de 4-daagse maar het deed mij eraan denken.

De Kathedraal is een imposante kerk aan de buitenkant. We zagen hem gelukkig in volle glorie want een paar jaar achtereen heeft hij in de steigers gestaan. Dat wist Hester ons te vertellen. Immers heeft ze deze plek tweemaal bezocht en beide keren stond hij in de steigers. Maar de binnenkant was zo mogelijk nog imposanter. Je moet ervan houden maar het is overweldigend. Pracht en praal en wat misschien nog bijzonderder is, is dat er veel mensen met tranen in de Kathedraal rondlopen. Hun missie volbracht denk ik.

De reis naar beneden was iets minder zwaar maar toch. We waren beiden wel wat energie verloren. De auto weer uit de parkeergarage gehaald (wat zijn die krap zeg). En terug naar de camping.

Sinds een paar dagen kunnen we weer even voor de caravan zitten, heerlijk in de zon.

En nu, jullie zitten er al op te wachten. Wat gaan ze eten? denken jullie. Nou dat was erwtensoep. Dat hadden we meegenomen en in de vriezer bewaard. Smaakte goed. Morgen weer naar de volgende camping.

Aangekomen op die nieuwe camping, Camping L’ Amuravela in El Pito bij Cuderillo. Dit na een reis van ongeveer 250 km.

Blij dat we van de vorige weg zijn. Nog even terugkijkend, hier wat zaken die speelden op die camping waardoor we zo blij zijn daar weg te zijn. Buiten de zeer steile toegangsweg waren er nog wel een paar zaken die ditmaal een negatief beeld hebben achtergelaten. Omdat Annalien niet zo heel goed ter been is kozen we plek dicht bij een van de twee toiletgebouwen. In het rijtje stond een caravan en wij waren dan ook de tweede. Een terras hoger (zeker 10 meter weer steil omhoog) was het tweede toilet en daar stond een aantal campers. Zij kunnen beter omhoog rijden dan wij. Ons toiletgebouw was open en alleen kwam ik er tijdens het vaatwassen achter dat er geen warm water was. Voor mij niet zo erg want dan loop ik wel even naar boven.

Maar toen de volgende dag die ene caravan was vertrokken werd het toiletgebouw volledig afgesloten en moesten wij, zelfs voor het gebruik van het toilet maar naar boven. Voor Annalien een niet te nemen horde.

Dit gemeld bij de Receptie maar plots geen Engels, Duits, Frans doch slechts Spaans. Je snapt, onbegonnen werk. Een negatieve review van ons op de site van ACSI tot gevolg. Zo, genoeg gezeurd.

Nu staan we op een voor Spanje zeer mooie camping. Grasland en zo goed als vlak. Mooi plekje in de nabijheid van het toiletgebouw met warm water! Met de auto even een rondje gedaan met de bedoeling te kijken of we in de directe omgeving wat kunnen fietsen. Helaas, de weg naar Cudillero, een authentiek vissersplaatsje aan de kust, was dusdanig steil dat het niet te fietsen is. Dan maar met de auto. Daar aangekomen leek het wel de nationale vlaggetjesdag. Ontzettend druk maar o zo gezellig. Parkeren was een dingetje. Ver buiten de gezelligheid toch een plekje gevonden. Na een flinke wandeling door en in de drukte een drankje gedaan op een van de terrasjes. Daarna terug naar de camping en weer in de zon.

15 april (Goede vrijdag) was een beetje grijze dag. We zijn op zoek gegaan naar supermarkt om wat boodschappen te doen maar alles was dicht. Dan maar een restaurantje opzoeken. Je moet toch eten. Wat denk je, alles vol. Blijkt dat je op dit soort dagen echt moet reserveren want de Spanjaarden gaan dan massaal uit eten. Uiteindelijk in een hotel terecht gekomen voor een hapje. Hopelijk zijn de winkels morgen gewoon weer open.

De 16e is een rustige dag geworden. Gelukkig wat boodschappen kunnen doen. ‘S-Middags nog even “naar beneden” (Cuderillo) geweest. Op een terras wat gegeten en gedronken en later in de middag heerlijk bij de caravan gezeten. De in de ochtend gekochte zalmmoten op de grill gelegd voor het avondeten. En weer was er een dag voorbij.

Wat ons trouwens opvalt is dat hier, maar ook in Portugal, men nog heel veel met cash betaalt in plaats van met pinpassen. Er zijn plekken waar je daarmee niet eens kunt betalen. Je moet dan ook altijd cash bij je hebben. Dat zijn we thuis al een tijdje niet meer gewend.

Over thuis gesproken; We zijn nu 7 weken onderweg en hebben nog maar 4 weken te gaan voor we weer thuis zijn. We zijn dus ruim over de helft.

1e Paasdag. Voor onszelf een uitgebreid Paasontbijt neergezet en heerlijk van genoten.

Het plan is om dinsdag te verkassen naar Laredo, camping Playa del Regaton. Afstand van ongeveer 275 km.

Op dit moment “nog maar” 1707 km van huis maar inmiddels 5212 km gereden.

Tot zover maar weer, volgende bericht komt dan uit Baskenland.

Groetjes